رباعی شمارۀ ۱۸
رفتیّ و کسی نکرد غمخورگیات
رفتیّ و کسی ندید بیچارگیات
ای یار! پس از تو دیگران هم رفتند
من ماندم و دردِ تلخِ آوارگیات
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم