رباعی شمارۀ ۱۹


تا دامنِ آفتاب در چنگِ من است

با هرچه شب است و تیرگی،‌جنگِ من است

نی گفتن و خودسری که عیبش دانی

اوجِ هنر و کمالِ فرهنگِ من است

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم