تو را دارم ای گل، جهان با من است.

تو تا با منی، جانِ جان با من است.

چو می‌ تابد از دور پیشانی‌ات

کران تا کران آسمان با من است.

چو خندان به سوی من آیی به مهر

بهاری پُر از ارغوان با من است !

کنار تو هر لحظه گویم به خویش

که خوشبختی بی‌ کران با من است.

روانم بیاساید از هر غمی

چو بینم که مهرت روان با من است.

چه غم دارم از تلخی روزگار،

شکر خنده آن دهان با من است.