به یاران نیمه راه


کجایی ای رفیق نیمه راهم

که من در چاه شبهای سیاهم

نمی بخشد کسی جز غم پناهم

نه تنها از تو نالم کز خدا هم

سخنان دوستان

خسته ام از زندگی