شرم
از پشت میله های قفس گفتم:
ای درخت!
این عنکبوت ابر
انگار جای تار
دیوار می تند
برگی فشاند و گفت:
خورشید از زیادی خون شرم می کند!
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم