پرنده می‌داند


خیل ِ دلکش ِ پرواز در طراوت ِ ابر

به خواب می ماند

پرنده در قفس ِ خویش

خواب می بیند

پرنده در قفس ِ خویش

به رنگ و روغن ِ تصویر ِ باغ می نگرد

پرنده می داند

که باد بی نفس است

و باغ تصویری ست

پرنده در قفس ِ خویش

خواب می بیند

ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم