آسمان ریخته در آبی رود

طرح اندوه غروب

دختری بر لب آب

روی یک سنگ سپید

زیر یک ابرکبود

پای می شوید پاهای گل و لای اندود

پای می شوید و می اندیشد

کار کار در شالی زار

در دل رود کبود

می دود سو سوی تک اختر شام

و از آن پیکر تار

که نشسته است بر آن سنگ سپید

گیسوانی شده افشان بر آب

نگهی گم شده در شالی زار

بدون متن