مست است دل سنگم از مست حذر باید

اندام بلورت را زین سنگ خطر باید

من آتش ویرانگر اندام تو گل پرور

گل بر سر این آتش یک فکر دگر باید

من تشنه چنان صحرا تو بارش بی همتا

گر زندگی ام خواهی بر تشنه گذر باید

مجنون شده چون بیدم سودای تو دزدیم

آخر به خدا دیدم یک روز ثمر باید