از خود بدر آمدم نگارم

شاید به شما رسد گذارم

گنجینۀ بی زوال مستی

زیر سر دل نهفته دارم

مدیون عصا نمی شوم من

از معجزه هم گذشته کارم

دریای دلم و قرص ماهت

در جزر و مدم برد قرارم

هر چند تو مهربان و خوبی

کج خلق و بدم و ناقوارم

آخر به چه آرزو بمانم ؟

وقتی نه به دار و نه به بارم