یک تصادف خونین بین عشق و اندیشه

کشته می شود مجنون بیستون شکن تیشه

یک نهال سحرآمیز آمد از خدا شاید

شاخ و برگ آن عرشی در زمین دل ریشه

عقل من پریشان شد هر زمان که عشق آمد

گرچه عقل من سنگی ، عشق من چنان شیشه

با غزال عشق امشب شیر عقل می رانم

با دعای یک جنگل با نیایش بیشه