امشب از سوز آه بیدارم

به خدا تا پگاه بیدارم

سر نهادم به جاده های خیال

چشم در چشم راه بیدارم

روی یک برکه اشک های سپید

پیش تصویر ماه بیدارم

می کنم با سیاهکاری خود

ورقی را سیاه بیدارم

فارغ از خود به سجده های دراز

عذرخواه از گناه بیدارم