عمری در آرزوی تو دل ریش بوده ایم

آتشفشان منطقۀ خویش بوده ایم

روی نیاز ما به زر هیچ سفله نیست

تا در حریم کوی تو درویش بوده ایم

در کار عشق فرصت فانی غنیمت است

اما دریغ عاقبت اندیش بوده ایم

مثل کبوتران ، لب بام نگاه تو

با سنگ خود همیشه به تشویش بوده ایم