سر به زانوی کدام لاله بگذارم؟

در تنهایی کدام چمن؟

که به همدردی چشمان خونبارم

التیام پروانه های نیم سوخته را

از گیاهان دارویی مهرافزا

آموخته باشد

دست خواهش را

کاسۀ نیاز کدام شبنم کنم

تا آرامش یک صبح شادمان را

به طراوت نداشته پوست چروکیده ام

پیوند زنم

بر گردۀ کدام آواز بنشینم

از هیجان کدام قناری

که قدمی...واگر نه ..وجبی

از سکوت جانگداز هماره ام

بگریزم

ای کاش

شریک لطافت چشمه بودم

وقتی کام تشنه آهویی را

به میهمانی می خواند

ای کاش

ای کاش