رباعی بلسان الحقیقة المحمدیه


عالم صفت حسن سراپای من است

افلاک وعناصر همه اعضای من است

در حیرتم از نظم عجیبی که مراست

‌‌آغاز سرانجام همه پای من است

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم