اختری روشن نیست

در بیابان تا من

جای پاهای کسی را بینم.

بدون متن

شده ام

وازده از جنگِ درونم ای دوست!

خسته دیگر از شب.

من چه تنها شده ام می بینی؟

با چه وحشت در راه

گام بر می دارم.

بدون متن

هیچ کس با من نیست.