در بادهای سرد
آنان که خسته اند، که در پای ابرها
دیگر توان بال زدن را
از دست داده اند.
با خورجینِ خونیِ مردِ شکارچی
تا یک «سقوط»، فاصله دارند.
بدون متن
آنان که خسته اند، که دیگر امید را
از دست داده اند.
از پای ابرها
با سرعتِ تگرگ
بر دامنِ بزرگ زمین
پرت می شوند.
بدون متن
اما
آنان که نا امید نبودند و نیستند
- مرغابیان دیگر در پای ابر را
می گویم، ای رفیق! -
بی هیچ گونه ترس،
از بارش مداوم رگبارهای سخت
در بادهای سرد زمستان، سرودخوان
بالاتر و بلندتر از روزهای پیش،
پرواز می کنند،
پرواز می کنند.
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم