شمارۀ ۲۸


بیا باقر نه وقت مردنت بود

نه وقت مار و مورا خوردنت بود

به باغ زندگی چون گل شکفتی

نه وقت زیر گل پوسیدنت بود

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم