شمارۀ ۵۶


بیا از در درا تا شاد گردم

بیا تا من زغم آزاد گردم

به قربان قد و بالای تو باقر

دوصد چندان فدای پات گردم

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم