شمارۀ ۸۷


سرم چون گوی میدان گر بگردد

دلم از عهد و پیمان برنگردد

اگر دنیا به نامردان دهد کام

نشینم تا به من دوران بگردد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم