شمارۀ ۹۹
خوش از وقتی که چارده ساله بودیم
گل سرخ و سفید و لاله بودیم
چمن تا پشت پا و گل تا زانو
همیشه پیش گل خوابیده بودیم
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم