رباعی شمارهٔ ۱۱


زادی که ره دراز می باید رفت

با روزه و با نماز می باید رفت

ترکیب تو چون ز خاک پرداخته اند

ای خال به خاک باز می باید رفت

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم