رباعی شمارهٔ ۲۲


ز آن درد که آن دیده روشن دارد

چشمم ز برای او گهر می بارد

آن درد اگر غمزه او بگذارد

چشمم به مژه ز چشم او بر دارد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم