رباعی شمارهٔ ۳۲


چون لاله و سبزه باهم آمیخته شد

از لؤلؤی تر زمرد انگیخته شد

گل خنجر بید دید برداشت سپر

می گفت که خون ارغوان ریخته شد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم