رباعی شمارهٔ ۷۰


بدخواه تو صد بلا کشیده چو قلم

با اشک روان بسر دویده چو قلم

از دست تو تیغ تیز بر سر خورده

سر داده ز دست و پا بریده چو قلم

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم