رباعی شمارهٔ ۷۶


از خاک جهان به زرق رستن نتوان

بر رهگذر سیل نشستن نتوان

از مکر جهان حذر که از وی زادی

با مادر خود نکا بستن نتوان

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم