رباعی شمارهٔ ۹۲


ای روشنی دیده بینا چونی

ای بلبل خوش لهجه گویا چونی

تن های همه فدای تنهایی تو

تا در لحد تنگ ، تو تنها چونی

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم