رباعی شمارهٔ ۹۷
ای باد صبا غالیه سا می آیی
چون مشک خطا نافه گشا می آیی
معلومم شد که از کجا می آیی
از تربت آل مصطفی می آیی
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم