شمارهٔ ۳۷ - در جواب ادیب صابر بن اسمعیل ترمذی


جواب کریم جمال خراسان

رسید و بدان انس جان می فزاید

ز هر خط او اندهی می گریزد

ز هر لفظ او مشکلی می گشاید

بسی مهتری کرد در لفظ و معنی

وزو جز چنین مهتری ها نیابد

مرا کف کافی او داد راحت

گرش پای میمون نرنجید ، شاید

چو از گنج اقلام او رنجه بودم

مرا رنج اقدام او می نباید

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم