شمارهٔ ۱۳۲


همیشه بود نعمتت را خورنده

چه آزاد و بنده چه خرد و چه رنده

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم