شمارهٔ ۴۰


عشق تو مرا از دل و از جان برکند

سودای توام ز خان و ازمان برکند

در کام دلم ز عشق هر ذوق که بود

هجران توام از بن دندان برکند

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم