شمارهٔ ۱۰۷


هرگز نشوم من از بت و باده صبور

کز بت همه راحت است و از باده سرور

از دست و کنار خویش کی دارم دور

پروردهٔ آفتاب و برکردهٔ حور

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم