شمارهٔ ۱۳۵


هر شاه که داشت دولت و بخت جوان

هر دو یله کرد و خود برون شد زمیان

ایزد چو تو را کرد شهنشاه جهان

هر دو به تو داد وگفت جاوید بمان

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم