شمارهٔ ۱۵۲


ای شاه چو آسمان کمان داری تو

وز تیر ستارهٔ روان داری تو

نشکفت که شاهی و جهان داری تو

تا دست زده در آسمان داری تو

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم