شمارهٔ ۷۴


چشم تو که بیماری او ننهفتست

در خیره کشی طاق فلک را جفتست

معذور بود زلف تو گرآشفتست

زیرا که دو بیمار عزیزش خفتست

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم