شمارهٔ ۱۱۲


وقتی که درو راحت درویشانست

از من بشنو گر بتوانی دانست

هرگه کازل و ابد بهم پیوندند

اندر دل تو وقت عبادت آنست

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم