شمارهٔ ۱۵۴


بلبل نالان ز شاخ چون دلشده ییست

گریان ز برش ابر چو محنت زده ییست

گویند جهان خوشست ایمه چه خوشی؟

کز گریه و ناله همچو ماتم کده ییست

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم