شمارهٔ ۱۹۲


آن باده که چشم عیش روشن دارد

همواره ز دست من نشیمن دارد

منگر تو بدان که من چه دارم بر دست

آن بین تو که او چه دست بر من داد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم