شمارهٔ ۲۱۷


عکس رخ تو چون بر فلک می افتد

مه در دویی خویش بشک می افتد

رخسارۀ لعل بر رح زردم نه

کان رنگ برین رنگ خشک می افتد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم