شمارهٔ ۲۷۰


گردون چو غم زشت و نکومی نخورد

این شکر و شکایت اندرو می نخورد

وین صبح که هر نفس دهان بگشاید

جز آب حیات ما فرو می نخورد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم