شمارهٔ ۳۰۹


گه شانه زبان در خم گیسوت کشد

گه آینه روی سخت در روت کشد

باری که بود سرمه کت آید در چشم؟

یا وسمه که او کمان ابروت کشد؟

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم