شمارهٔ ۳۳۹


اقبال تو با سپهر و اختر بزند

نوک قلمت بانی شکّر یزند

وقتست که در چمن بنام کرمت

بلبل بکند خطبه و گل زر بزند

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم