شمارهٔ ۳۴۵


وقتی که صبا طرّۀ سنبل شکند

ساز طرب از نوای بلبل شکند

بر گل شکنند عاقلان توبت خویش

ابله باشد که توبه بر گل شکند

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم