شمارهٔ ۳۶۶


روزی لبم از رخ تو بوسی بر بود

از ساده دلی رخ تو بر وی بخشود

آشفتگی زلف تو دانم زینست

در خط شدن لب تو باری چه بود؟

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم