شمارهٔ ۳۷۴


صدرا تو مکن غمز که آن غدر بود

غماز همیشه خوار و بی قدر بود

رکنی سره قلب ننگردد هرگز

داند همه کس که قلب در صدر بود

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم