شمارهٔ ۳۸۶


آن شد که مرا دل و توانایی بود

در هجر توام روی شکیبایی بود

کاری که مرا برفت در دور غمت

آب رخ و روزگار برنایی بود

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم