شمارهٔ ۳۸۸


وقتست که گل تاج سر انگشت شود

و افروخته چون آتش زردشت شود

چون رای تو گیرد همه دل رو گیرد

چون روی تو بیند همه تن پشت شود

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم