شمارهٔ ۴۰۶
آنرا که بدت زلف دلکش باید
همچون بادش ز آب مفرش باید
وان دل که ره هوای جانان سپرد
پایش چو سر شمع ز آتش باید
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم