شمارهٔ ۴۵۲


ماییم و وجودی ز عدم ناخوشتر

عیشی چو زمانه دم بدم ناخوشتر

وین طرفه که شد در طلب چیزی خوش

مرگ من و زندگی ز هم ناخوشتر

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم