شمارهٔ ۵۳۷


در شوق تو از شرح و بیان من و کلک

یکباره سپید شد زبان من و کلک

با این همه زانکه گه گهی خاموشست

تیغست همه ساله میان من و کلک

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم