شمارهٔ ۶۱۱


بیمارم و زیر بار غم می باشم

تا شود شویّ و من دژم می باشم

روزی که بتر بوم بهت می افتد

آخر نچنان بهم که هم می باشم

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم